مثل_زغال_خاموش
زغال های خاموش را کنار زغال های روشن می گذارند تا روشن شوند، چون همنشینی اثر دارد....
ما هم مثل همان زغال های خاموشیم؛ پس اگر کنار کسانی بنشینیم که روشن اند، نورانیتی دارند و گرما و حرارتی دارند، ما هم به طفیل آن ها روشنی می گیریم و گرما و حرارتی پیدا می کنیم، وگرنه در قیامت حسرت می خوریم....
یکی از حرف های جانسوز اهل جهنم همین است:
یا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلانًا خَلِیلا
ای کاش با فلانی رفیق نبودم و با او نمی نشستم.
او تاریک بود و مرا هم مثل خود تاریک کرد...
